Αν και δεν το συνηθίζω, βρέθηκα χθες να προσπαθώ να ενημερωθώ από τα δελτία ειδήσεων της τηλεόρασης. Δε μου άφηναν όμως χρόνο να σκεφτώ όσα παρουσίαζαν, προέβαλλαν θέματα που με άφηναν αδιάφορο και δεν άργησαν να με πείσουν πως καλά κάνω που προτιμώ τον τύπο και το διαδίκτυο για την ενημέρωσή μου. Εκεί μου δίνουν αν μη τι άλλο το δικαίωμα επιλογής θέματος, μου επιτρέπουν να ασχοληθώ, όσο θέλω, με το καθένα και νιώθω τελικά πως με υπολογίζουν περισσότερο.
Αντίθετα, χθες το βράδυ ένιωσα φόβο, παρακολουθώντας την επιλεγμένη από τους τηλεοπτικούς σταθμούς ειδησεογραφία. Ληστείες και πυροβολισμοί είχαν την τιμητική τους και ομολογώ ότι με ανησύχησε το πλήθος τους. Περισσότερο όμως με ανησύχησε το γεγονός πως η τηλεόραση με τη δύναμη της εικόνας και το θράσος των σχολιαστών της, που αναλύουν ως 'ειδήμονες' καθετί, κατόρθωσε να με τρομάξει. Κι ο φόβος δεν είναι καλός σύμβουλος…
Παρασκευή 29 Δεκεμβρίου 2006
Δελτίο φόβου...
Τετάρτη 20 Δεκεμβρίου 2006
Για μια φιλία
Δευτέρα 18 Δεκεμβρίου 2006
Ένα ποτήρι μισοάδειο
Περνώντας χθες το βράδυ από κανάλι σε κανάλι, πέτυχα τους αντιπροσώπους του έθνους να συζητούν τον προϋπολογισμό του 2007 και -λίγο οι κραυγές του Γρηγόρη, λίγο οι τζογαδόροι του Χρήστου- είπα να μείνω μαζί τους. Ο ηλικιωμένος κύριος που βρισκόταν στο βήμα μου ήταν μάλλον συμπαθής, μιλούσε αργά, δίχως κομματικές κορώνες, δίνοντας συγκεκριμένα στοιχεία, και είχε κερδίσει την προσοχή μου, μέχρι να αναφερθεί στο ποσοστό απορρόφησης του τρίτου κοινοτικού πλαισίου στήριξης που έχει πετύχει η χώρα μας. Ακούγοντας πως μεταξύ 2000 και 2006 η Ελλάδα των οικονομικών δυσχερειών έχει απορροφήσει το 50% των διαθέσιμων πόρων, το μυαλό μου έφυγε πια από το κοινοβούλιο και βρέθηκε μακριά, στα διάφορα έργα που υλοποιήθηκαν το διάστημα αυτό με τη συνδρομή της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Έμεινε για λίγο εκεί, προσπαθώντας να συνειδητοποιήσει πως θα μπορούσαν να ’ναι διπλάσια. Από ’κει και πέρα η απογοήτευση δε μου άφηνε περιθώρια να εξετάσω τι πήγε στραβά, ποιοι φέρουν εν τέλει ευθύνη κ.τ.λ. Έβαλα λοιπόν μια ταινία στο dvd, έτσι για να ξεχαστώ, μα δεν κατόρθωσα να πάψω ν’ αναρωτιέμαι αν θα ’μαστε ποτέ περήφανοι σ’ αυτόν τον τόπο για την πολιτική μας ηγεσία.
Παρασκευή 15 Δεκεμβρίου 2006
Χριστούγεννα 'τεραστίων διαστάσεων'
Από την άλλη, τα Χριστούγεννα που διαφημίζει η εν λόγω εταιρεία, δίχως να είναι η μόνη, είναι γεμάτα τεχνητά, συχνά κακόγουστα προϊόντα και πολλά, πολλά αδικοχαμένα ευρώ.
Η επιλογή είναι ακόμη δική μας, ελπίζω.
Υγ: Όσον αφορά στα δώρα για τους μικρούς μας φίλους, μια προσεκτική έρευνα αγοράς οδηγεί σε δημιουργικά και συναρπαστικά παιχνίδια. Αυτό βέβαια που πρόκειται τελικά να χαρούν περισσότερο είναι ο χρόνος που θα περάσουμε μαζί τους.