Ποιος θέλει να είναι αδιάφθορος;

Η δημοσίευση της ετήσιας έκθεσης της μη κυβερνητικής οργάνωσης ‘Διεθνής Διαφάνεια’ λίγες μέρες πριν τις προγραμματικές δηλώσεις της νέας κυβέρνησης θα μπορούσε να ωθήσει τον πολιτικό κόσμο του τόπου να τοποθετηθεί υπεύθυνα στο θέμα της αντιμετώπισης της διαφθοράς και να αναλάβει τις ευθύνες του για τις διαστάσεις της. Η ‘Διεθνής Διαφάνεια’ κατατάσσει συγκεκριμένα την Ελλάδα στην 56^η θέση σε σύνολο 180 χωρών με κριτήριο την καταπολέμηση της διαφθοράς. Οι μόνες χώρες της Ε.Ε. που βρίσκονται σε χειρότερη μοίρα είναι η Βουλγαρία, η Ρουμανία, οι οποίες εντάχθηκαν φέτος στην ένωση, και η Πολωνία, που μετρά λιγότερα από 5 χρόνια στους κόλπους της.

Ερώτημα όμως παραμένει αν εμείς, οι Έλληνες πολίτες, θέλουμε πράγματι την πάταξη της διαφθοράς. Σε τελική ανάλυση πολλά από τα κρούσματά της αφορούν σε σχέσεις και συναλλαγές πολιτών με τη δημόσια διοίκηση. Ανάμεσα σε όσους επωφελούνται από αυτές συγκαταλέγονται φυσικά πάμπολλοι απλοί πολίτες, οι οποίοι καθορίζουν μάλιστα και την εκλογική τους συμπεριφορά με βάση τις πελατειακές σχέσεις που αναπτύσσουν με τους πολιτικούς.

Επομένως, ευθύνες για τις απογοητευτικές επιδόσεις της χώρας στην καταπολέμηση της διαφθοράς δεν υπάρχουν μόνο στον πολιτικό χώρο. Μέτρα βέβαια για την επίτευξή της υπάρχουν πολλά και αποτελεσματικά, όπως αποδεικνύουν Δανία και Φινλανδία που κατέλαβαν τις πρώτες θέσεις στην παραπάνω έκθεση. Άλλωστε, αδιάφθορος δε γεννιέσαι. Γίνεσαι. Εάν βέβαια το επιθυμείς.

Οι καιροί ου μενετοί

Τα αποτελέσματα των εκλογών έχω την αίσθηση πως ικανοποίησαν το μεγαλύτερο μέρος του ελληνικού λαού, από τη στιγμή που πέρα από τους προφανώς ευχαριστημένους ψηφοφόρους της Ν.Δ. και των μικρότερων κομμάτων που εισήλθαν στη Βουλή με ενισχυμένη τη δύναμή τους, και ψηφοφόροι του ΠΑ.ΣΟ.Κ. εξέφραζαν την ικανοποίησή τους, θεωρώντας θετική εξέλιξη ότι το κόμμα που στήριξαν, θα υποχρεωθεί να προχωρήσει σε μια ουσιαστική αναδιάρθρωση. Την επιθυμούσαν άλλωστε εδώ και χρόνια, παροτρύνοντας μάλιστα κατά το παρελθόν το σημερινό αρχηγό της παράταξης να τ’ αλλάξει όλα.

Η ικανοποίηση όμως των πολιτών είναι πιθανό να τους οδηγήσει στην επανάπαυση σε μια περίοδο που αναμένεται να τεθούν επί τάπητος σημαντικά θέματα, όπως το ασφαλιστικό και η τύχη της Ολυμπιακής. Οι πρώτες αναφορές σ’ αυτά έγιναν ήδη από τους αρμόδιους υπουργούς, ενώ θα ακολουθήσουν εντός των ημερών οι προγραμματικές δηλώσεις της νέας κυβέρνησης και στη συνέχεια η κατάθεση του προϋπολογισμού. Όσοι λοιπόν στρέψουν τα νώτα τους στα πολιτικά δρώμενα, ικανοποιημένοι από το αποτέλεσμα των εκλογών ή κουρασμένοι από τις αντιπαραθέσεις της προεκλογικής περιόδου, δε θα στερήσουν μόνο από τον εαυτό τους τη δυνατότητα να εκφέρουν τεκμηριωμένα άποψη για θέματα που αφορούν στο παρόν και το μέλλον τους, αλλά και από τον τόπο έναν αυστηρό κριτή των κυβερνητικών προτάσεων.

Ως τέτοιος κριτής είναι ανάγκη να λειτουργήσει και το ΠΑ.ΣΟ.Κ. Η αξιωματική αντιπολίτευση υποχρεούται να ασκεί εποικοδομητική κριτική στην κυβέρνηση σε κάθε περίπτωση, πόσω μάλλον σε κρίσιμες στιγμές. Επομένως, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. οφείλει να προχωρήσει γοργά και συνετά στην επιλογή αρχηγού και στην ανασυγκρότησή του, ώστε να είναι σε θέση να αντεπεξέλθει στα καθήκοντα που του ανέθεσε την περασμένη Κυριακή ο ελληνικός λαός. Εάν αντίθετα βυθιστεί σε μια μακρά εσωκομματική διαμάχη, θα ζημιωθεί και το ίδιο και η χώρα.

Μπροστά στην κάλπη

Δε μας χωρίζουν παρά λίγες μέρες από την Κυριακή που θα κληθούμε ασκώντας το εκλογικό μας δικαίωμα να επιλέξουμε ποιοι θα μας εκπροσωπούν στο κοινοβούλιο από Δευτέρα, ποιοι θα αναλάβουν τις τύχες του τόπου σε μια περίοδο κατά την οποία αναμένεται να προχωρήσει η αναθεώρηση του Συντάγματος, να πραγματοποιηθούν αλλαγές στο ασφαλιστικό, να ξεκινήσει η κατασκευή του πετρελαιαγωγού Μπουργκάς -Αλεξανδρούπολη, σε μια περίοδο κρίσιμη. Η επιλογή δε θα ’ναι εύκολη, καθώς, αν και ανάμεσα στους υποψηφίους συγκαταλέγονται και άξιοι συμπολίτες μας, πλήθος πολιτευτών διεκδικούν πέρα απ’ αυτούς την ψήφο μας, στηριζόμενοι κυρίως στις κομματικές τους διασυνδέσεις, την αναγνωρισιμότητά τους και τις πελατειακές σχέσεις. Εδώ και χρόνια άλλωστε ο H. Kissinger έχει καταλήξει πως: ‘το 90% των πολιτικών βγάζει το κακό όνομα στο υπόλοιπο 10%’.

Αν όμως δε θέλουμε να αφήσουμε κανένα να αποφασίσει για μας χωρίς εμάς, πρέπει να εξετάσουμε τα προγράμματα που έχουν καταθέσει ορισμένα -είναι αλήθεια- κόμματα, να θυμηθούμε πως πολιτεύτηκαν κατά το παρελθόν, να αναζητήσουμε τους άξιους σε όλα τα ψηφοδέλτια, όσο δύσκολο κι αν είναι να τους εντοπίσουμε, και να ψηφίσουμε δίχως συναισθηματισμούς και παρωπίδες. Ήρθε η ώρα να αποδείξουμε πως διαθέτουμε και μνήμη και κρίση.

Οι άξιοι

Οι πολίτες αυτής της χώρας συγκεντρώνοντας τις τελευταίες μέρες εκατομμύρια ευρώ για τους πυρόπληκτους συμπατριώτες μας αποδεικνύουμε για άλλη μια φορά πως δεν έχει εκλείψει ακόμη η ανθρωπιά και η διάθεση ανιδιοτελούς προσφοράς απ’ αυτόν τον τόπο. Δραστηριοποιούμαστε μάλιστα, αν και φοβόμαστε πως λόγω της αναξιοπιστίας των διοικούντων τα χρήματά μας δε θα ενισχύσουν μόνο τους πληγέντες. Όσα όμως κι αν φτάσουν σ’ αυτούς θα αποτελέσουν ένα πολύτιμο βοήθημα.

Εμείς βέβαια, οι απλοί πολίτες, δεν τους θυμηθήκαμε εκ των υστέρων. Δεν ήταν λίγοι εκείνοι που έσπευσαν να προσφέρουν εθελοντικά τις υπηρεσίες τους στη μάχη με τις φλόγες, θέτοντας σε κίνδυνο και την ίδια τους τη ζωή. Δεν ήταν λίγοι οι επαγγελματίες, πυροσβέστες, πιλότοι, αστυνομικοί, στρατιωτικοί, που υπερέβαλαν εαυτούς τις μέρες εκείνες.

Κανένα κόμμα δεν μπορεί φυσικά να υποστηρίξει πως η πλειοψηφία αυτών των υπεύθυνων και δραστήριων Ελλήνων ανήκει στους κόλπους του. Άλλωστε, το μεγαλύτερο μέρος τους δε διαθέτει κομματική ταυτότητα, μοχθεί και προοδεύει δίχως κομματικές πλάτες. Έχει μάλιστα σκληραγωγηθεί εξαιτίας της αναξιοκρατίας, της γραφειοκρατίας, της αλαζονείας και της ανευθυνότητας που ευδοκιμούν στο δημόσιο τομέα και στα κέντρα λήψης αποφάσεων.

Αποτελούν κατά συνέπεια μια δεξαμενή από την οποία μπορούν όσοι ασκούν την εξουσία να αντλήσουν ικανά στελέχη. Η κυβέρνηση, η τοπική αυτοδιοίκηση, ο κρατικός μηχανισμός στο σύνολό του τα έχουν ανάγκη, όπως αποδείχθηκε για πολλοστή φορά τον περασμένο Αύγουστο. Δυστυχώς όμως οι πολιτικοί ηγέτες που διεκδικούν την ψήφο μας στις εκλογές της 16^ης του μηνός δεν μας έχουν πείσει πως είναι διατεθειμένοι να πολιτευθούν δίχως κομματικές παρωπίδες.