Πέμπτη 6 Σεπτεμβρίου 2007

Οι άξιοι

Οι πολίτες αυτής της χώρας συγκεντρώνοντας τις τελευταίες μέρες εκατομμύρια ευρώ για τους πυρόπληκτους συμπατριώτες μας αποδεικνύουμε για άλλη μια φορά πως δεν έχει εκλείψει ακόμη η ανθρωπιά και η διάθεση ανιδιοτελούς προσφοράς απ’ αυτόν τον τόπο. Δραστηριοποιούμαστε μάλιστα, αν και φοβόμαστε πως λόγω της αναξιοπιστίας των διοικούντων τα χρήματά μας δε θα ενισχύσουν μόνο τους πληγέντες. Όσα όμως κι αν φτάσουν σ’ αυτούς θα αποτελέσουν ένα πολύτιμο βοήθημα.

Εμείς βέβαια, οι απλοί πολίτες, δεν τους θυμηθήκαμε εκ των υστέρων. Δεν ήταν λίγοι εκείνοι που έσπευσαν να προσφέρουν εθελοντικά τις υπηρεσίες τους στη μάχη με τις φλόγες, θέτοντας σε κίνδυνο και την ίδια τους τη ζωή. Δεν ήταν λίγοι οι επαγγελματίες, πυροσβέστες, πιλότοι, αστυνομικοί, στρατιωτικοί, που υπερέβαλαν εαυτούς τις μέρες εκείνες.

Κανένα κόμμα δεν μπορεί φυσικά να υποστηρίξει πως η πλειοψηφία αυτών των υπεύθυνων και δραστήριων Ελλήνων ανήκει στους κόλπους του. Άλλωστε, το μεγαλύτερο μέρος τους δε διαθέτει κομματική ταυτότητα, μοχθεί και προοδεύει δίχως κομματικές πλάτες. Έχει μάλιστα σκληραγωγηθεί εξαιτίας της αναξιοκρατίας, της γραφειοκρατίας, της αλαζονείας και της ανευθυνότητας που ευδοκιμούν στο δημόσιο τομέα και στα κέντρα λήψης αποφάσεων.

Αποτελούν κατά συνέπεια μια δεξαμενή από την οποία μπορούν όσοι ασκούν την εξουσία να αντλήσουν ικανά στελέχη. Η κυβέρνηση, η τοπική αυτοδιοίκηση, ο κρατικός μηχανισμός στο σύνολό του τα έχουν ανάγκη, όπως αποδείχθηκε για πολλοστή φορά τον περασμένο Αύγουστο. Δυστυχώς όμως οι πολιτικοί ηγέτες που διεκδικούν την ψήφο μας στις εκλογές της 16ης του μηνός δεν μας έχουν πείσει πως είναι διατεθειμένοι να πολιτευθούν δίχως κομματικές παρωπίδες.

7 σχόλια:

prophet81 είπε...

Γιατί το λες αυτό; Δεν σε έπεισαν οι πολιτικοί αρχηγοί μετά το χθεσινό debate ότι είναι ικανοί να κυβερνήσουν ετούτη τη χώρα; Νομίζω, ότι πλέον δεν υπάρχει κανένας αναποφάσιστος πλέον!!!
Η Ελλάδα πάντα στηριζόταν στην ικανότητα και πάνω από όλα στο φιλότιμο μερικών ανθρώπων. Δυστυχώς όμως κάποια στιγμή και αυτοί οι ίδιοι μπουχτίζουν...

prophet81 είπε...

πλέον χ 2 = γράψε λάθος!

Πρασσάς K. είπε...

Με έπεισαν πως δε θα αργήσει η στιγμή που θα μπουχτίσουν κι όσοι μοχθούν ακόμη...

tulipa nera είπε...

Το κείμενο σου είναι ό,τι καλύτερο έχω διαβάσει σχετικά με τις επερχόμενες εκλογές. Χωρίς φανατισμούς και εμπάθειες, διαπιστώνεις μια απογοητευτική κατάσταση στην πολιτική σκηνή της χώρας και κάνεις κάτι πολύ σημαντικό: δίνεις μια ελπίδα. Μια ελπίδα που ξεπερνά τα όρια της πολιτικής- πρόκειται γι'αυτούς, τους 'άξιους' όπως αναφέρεις στον τίτλο. Θέλω να πιστεύω πως δε θα κουραστούν όσοι προσπαθούν, κι ας με απογοήτευσε λίγο το σχόλιό σου παραπάνω. Ας μην το βάζουμε κάτω. Η απαισιοδοξία ας είναι στιγμιαία, ας τη μετατρέψουμε σε κινητήρια δύναμη για να κάνουμε αυτόν τον κόσμο λίγο πιο ανθρώπινο. Το χρωστάμε στη φύση, σε όσους υποφέρουν, στις μελλοντικές γενιές, στον εαυτό μας τον ίδιο.

Dream_Rider είπε...

Και αυτή η δεξαμενή για την οποία γράφεις, και αυτή διαβρωμένη είναι από την "πολιτική"... Απλά, κάποιο ποσοστό επιλέγει να κάνει τη δουλειά του πέρα από "πολιτικές" γιατί αυτό είναι το σωστό...

Η μεγαλύτερη επιτυχία οποιασδήποτε κυβέρνησης σε αυτόν τον ταλαιπβρημένο τόπο θα ήταν να βάλει τους άξιους, που περιγράφεις, οποιουδήποτε τομέα και να τους βάλει στις θέσεις που τους αξίζουν με την εξουσία που τους πρέπει. Μπας και δούμε λίγο φως..

Πρασσάς K. είπε...

Το ότι υπάρχουν όμως μας επιτρέπει να ελπίζουμε... Χρειάζεται βέβαια το κουράγιο που περιγράφει η tulipa nera παραπάνω για να μείνουν 'σε τούτη τη χώρα', μιμούμενοι τον Πορτοκάλογλου.

Σοφία είπε...

Θα συμφωνήσω με τον Dream_Rider ότι η μεγαλύτερη επιτυχία οποιασδήποτε κυβέρνησης θα ήταν να βάλει τους άξιους οποιουδήποτε τομέα στις θέσεις που τους αξίζουν με την εξουσία που τους πρέπει. Για το αν δικαιούμαστε να είμαστε αισιόδοξοι ή απαισιόδοξοι σε αυτή τη φάση, δεν είμαι καθόλου σίγουρη.