Ο χειμώνας έφυγε, μα οι τραμπουκισμοί -βλέπε Νομική- είναι ακόμα εδώ. Νέοι με δυναμισμό, με αδιαμφισβήτητες πνευματικές δεξιότητες -δεν περνά ο καθένας το κατώφλι της Νομικής- εμπλέκονται σε βιαιοπραγίες, αναλώνονται σε μορφές αγώνα που αντιμετωπίζονται με καχυποψία από την κοινωνία. Κι ας είναι πολλές από τις ιδέες τους σωστές, κι ας έχουν τις περισσότερες φορές δίκιο.
Μήπως είναι καιρός να δοκιμάσουν κάτι άλλο; Αν, παραδείγματος χάριν, διοργάνωναν στους χώρους του Πανεπιστημίου ανοιχτές συζητήσεις, προσκαλώντας πρωτότυπα και ευγενικά διάφορες κοινωνικές ομάδες; Αν φρόντιζαν το ήθος κι ο αριθμός των συμμετεχόντων σ' αυτές να επιτρέπουν τον εποικοδομητικό διάλογο; Δε θα κατόρθωναν να εγείρουν προβληματισμούς; Να αφυπνίσουν συνειδήσεις;
Ένα είναι σίγουρο, πως χρειάζεται δουλειά, πολλή δουλειά, για να 'ρθει κι εδώ η άνοιξη.
Μήπως είναι καιρός να δοκιμάσουν κάτι άλλο; Αν, παραδείγματος χάριν, διοργάνωναν στους χώρους του Πανεπιστημίου ανοιχτές συζητήσεις, προσκαλώντας πρωτότυπα και ευγενικά διάφορες κοινωνικές ομάδες; Αν φρόντιζαν το ήθος κι ο αριθμός των συμμετεχόντων σ' αυτές να επιτρέπουν τον εποικοδομητικό διάλογο; Δε θα κατόρθωναν να εγείρουν προβληματισμούς; Να αφυπνίσουν συνειδήσεις;
Ένα είναι σίγουρο, πως χρειάζεται δουλειά, πολλή δουλειά, για να 'ρθει κι εδώ η άνοιξη.
8 σχόλια:
Κοίτα όσον αφορά τις ανοιχτές συζητήσεις απ όσο ξέρω και βλέπω γίνονται πολύ συχνά και μάλιστα το κάλεσμα δεν απευθύνεται μόνο σε φοιτητές.. Τα μπάχαλα και οι τραμπουκισμοί υπαρχουν (να ναι καλά οι ΟΝΕΔιτες)αλλά αυτό δεν σημαίνει οτι δεν γίνονται εποικοδομητικοί διάλογοι στους χώρους του πανεπιστημίου.
ΥΓ.1
Δεν μου απάντησες κοτόπουλο στο προηγούμενο comment μου στο "για το καλό μας"
ΥΓ.2
Επέτρεψέ μου να αμφιβάλλω λίγο για τον δυναμισμό της πλειοψηφίας των σημερινών φοιτητών. Και δεν βγάζω τον εαυτό μου απ έξω..
Εννοείται πως ο στόχος είναι να αποφύγουμε τη βία. Άλλωστε, όπως εύστοχα παρατήρησε ο Ι. Αsimov 'Η βία είναι το τελευταίο καταφύγιο των αποτυχημένων'.
Σαφώς συμφωνώ απόλυτα. Απλά είναι άδικο να κράζουμε μόνο τους "αυτόκλητους σωτήρες" που ανέφερε το άρθρο που στην τελική μάλλον θύματα είναι παρά θύτες.
Η πλειοψηφία των αγωνιζομένων πράγματι είναι θύματα. Ας μην ξεχνάμε πως συχνά αδυνατούν να περιφρουρήσουν τους αγώνες τους, με αποτέλεσμα να παρεισφρέουν οι 'γνωστοί άγνωστοι' και να τους εκθέτουν με τη δράση τους.
προφανώς ο κώστας εννοεί κάτι πιο πρωτοποριακό ώστε να τραβήξει το ενδιαφέρον.
αλλά αυτό είναι καθαρά θέμα μάρκετιγκ βρε κώστα,αφού ενδιαφέρουσες συζητήσεις γίνονται...
μην ξεχνάμε άλλωστε και την εικόνα που παρουσιάζουν τα μμε... ποιός δε θα προσεγγίσει μετά τους πανεπιστημιακούς χώρους με καχυποψία?
παρεμπιπτόντως,βλέπω αυξημένη κίνηση στο blog. :) καλή συνέχεια!
Διαφωνώ. Ο ΑSIMON διατύπωσε ό,τι ποιο άστοχο. Δεν θα καθόμαστε να ακούμε έναν γελοίο αποτυχημένο που μας κοτσάρει ό,τι πρωτοσκέφτεται για να αποκτήσει ίχνη φήμης.... Ωστόσο το άρθρο είναι εξαιρετικό. Παρά τις αρκετές ατέκειές του, είναι σχεδόν τέλειο. Θα έπρεπε να γίνετε κάτι υψηλότερο απ'ότι είστε τώρα... Για σκεφτείτε το λίγο...(πρύτανης του παντείου).
η ποιοτική αναβάθμιση του ελληνικού δημόσιου πανεπιστημίου σε ευρωπαϊκά πρότυπα θέλει πράγματι πολύ δουλειά, ευρηματικότητα και κυρίως απεμπλοκή από τις παραδοσιακές ιδεολογικές αφηγήσεις τις οποίες μας κληροδότησε ο 20ος αιώνας. Χρειάζεται επαναδιατύπωση των συμφερόντων της νέας γένιας μέσα από ένα νέο ιδεολογικό όχημα.
Δημοσίευση σχολίου