Τα χαίρομαι τα παιδιά. Μ' αρέσει που ζουν τη στιγμή, που δίνονται μ' όλη τους την ψυχή σ' ό,τι κάνουν, που βρίσκουν το κάθε τι συναρπαστικό. Απόψε, το βάλαμε λοιπόν σκοπό με κάτι φίλους να τα μιμηθούμε, όσο τουλάχιστον μπορούμε, παίζοντας ποδόσφαιρο. Αν τα καταφέρουμε, θα κλείσουμε τη μέρα μας, έχοντας ζήσει στιγμές που δύσκολα θα ξεχάσουμε. Αυτές οι αξέχαστες στιγμές... πόσο σπάνιες έχουν γίνει πια... Καλή μας τύχη!
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
10 σχόλια:
Να πάτε και για μπύρες μετά.
Πολύ καλή ιδέα! Την άλλη Παρασκευή, θα τεθεί σε εφαρμογή.
..Ωραια τα περιγραφεις :)
Τα καταφέρατε τελικά;
Όχι στο βαθμό που θα ήθελα... λίγο κάποιοι μάταιοι εκνευρισμοί, λίγο η ήττα. Κάτι έγινε ωστόσο. Υπήρξαν και στιγμές που ένιωθες πως μερικά κόκκινα μπλουζάκια δημιουργούν δεσμούς ισχυρότερους κι από τους αίματος. Κι αυτή η ομαδικότητα, η αλληλεγγύη πόσο δυνατό σε κάνει!
Λίγο που δεν ξέρεις μπάλα..
xa xa
Για άλλη μια φορά ξεπεράσατε τη θεϊκή σας φύση... Ποιός είστε πια? Ο Δίας? Αγγίξατε πάλι την τεέιότητα με αυτό το άρθρο. Συγχαρητήρια, μπράβο, απίθανο, απερίγραπτο!!!!!!!!!!!!!!!!!
Ακoμα ποδοσφαιρο παιζεις?
Σιγά ρε συ ένα χόμπυ είναι. Αν έπαιζει WoW θα προτιμούσες?
Δημοσίευση σχολίου