Κι ο ουρανός, γεμάτος αίμα...

Κατά τη διάρκεια των εργασιών της πρώτης βαλκανικής συνόδου των αρχηγών ΓΕΕΘΑ ο αρχηγός των Ενόπλων Δυνάμεων της Τουρκίας, κ. Γιασάρ Μπουγιούκανιτ, δήλωσε αναφορικά με τις πτήσεις των τουρκικών μαχητικών στο Αιγαίο πως: ‘τα τουρκικά μαχητικά δεν παραβιάζουν τον ελληνικό εναέριο χώρο.’ (sic). Αποδεικνύεται λοιπόν για άλλη μια φορά πως η ελληνική αντίδραση, με τις καθημερινές αναχαιτίσεις, δεν έχει κατορθώσει να συνετίσει τη στρατιωτική ηγεσία της γείτονος, υποχρεώνοντάς την να σταματήσει τις παραβιάσεις.

Εν τω μεταξύ, η Πολεμική Αεροπορία μετρά, από το 1975, 115 νεκρούς πιλότους. Όσον αφορά στις υλικές ζημίες, σύμφωνα με την κυπριακή εφημερίδα ‘Χαραυγή’, το διάστημα αυτό έχουν συντριβεί 197 αεροπλάνα, η συντριπτική πλειονότητα των οποίων ήταν μαχητικά. Με σημερινές τιμές το κόστος των χαμένων μαχητικών διαφόρων τύπων θα ανερχόταν σε 8.000.000.000 ευρώ. Από την άλλη, καθημερινά τα ελληνικά μαχητικά γράφουν 200-250 ώρες πτήσης, για να αναχαιτίσουν τα αντίστοιχα τουρκικά, επιβαρύνοντας το ελληνικό δημόσιο με τουλάχιστον 1.000.000 ευρώ ημερησίως.

Επομένως, είναι προφανές πως η μέθοδος που ακολουθεί η χώρα μας για την προάσπιση του εθνικού εναέριου χώρου οδηγεί στην απώλεια φιλότιμων νέων πιλότων και κοστίζει πολύ, πάρα πολύ στον Έλληνα φορολογούμενο, δίχως μάλιστα να έχει και τα επιθυμητά αποτελέσματα. Θα συμφωνούσε συνεπώς κανείς με τον Georg Lichtenberg που επεσήμανε ότι: ‘Δεν μπορώ να πω πως τα πράγματα θα γίνουν καλύτερα αν αλλάξουν. Το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι για να γίνουν καλύτερα τα πράγματα πρέπει ν’ αλλάξουν’.