Η αντίδραση της κοινής γνώμης στις καταστροφικές πυρκαγιές, αν και για πολλούς οι θερινές διακοπές έχουν ήδη αρχίσει, ήταν άμεση και δυναμική. Πορείες, συγκεντρώσεις και συζητήσεις διοργανώνονται σχεδόν καθημερινά από τη Δευτέρα, με τη συμμετοχή πλήθους πολιτών. Στην υπηρεσία τους έχουν θέσει και σύγχρονα μέσα, όπως το διαδίκτυο, όπου λειτουργεί από την περασμένη Παρασκευή ιστολόγιο (anadasosi.blogspot.com) που αποσκοπεί στην ευαισθητοποίηση όλο και περισσότερων για την αναδάσωση των καμένων δασικών εκτάσεων σε όλη τη χώρα και φιλοδοξεί να συντονίσει τις σχετικές ενέργειες των εθελοντών.
Το κλίμα που έχει δημιουργηθεί δεν επιτρέπει φυσικά στην κυβέρνηση τίποτε λιγότερο από τη δέσμευση για την αποκατάσταση των δασικών εκτάσεων που χάθηκαν. Αναμενόμενη ήταν λοιπόν η δήλωση του πρωθυπουργού πως ‘όπου υπήρχε δάσος, θα παραμείνει δάσος’ και η ανακοίνωση μέτρων για την αντιμετώπιση των προβλημάτων που άφησαν πίσω τους οι πυρκαγιές. Συγκεκριμένα, όσον αφορά στις αναδασώσεις, ο κ. Σουφλιάς δήλωσε πως θα ξεκινήσουν το Νοέμβριο του 2007 και πρέπει να έχουν ολοκληρωθεί μέχρι το Φεβρουάριο του 2008.
Κατά συνέπεια, απαιτείται επαγρύπνηση σε βάθος χρόνου, καθώς οι πληγές που άνοιξαν δεν μπορούν να επουλωθούν άμεσα. Τις μέρες που έρχονται θα είναι όμως δύσκολο να παραμείνει σε εγρήγορση η κοινή γνώμη, πιέζοντας τους ιθύνοντες να εφαρμόσουν τα απαραίτητα μέτρα, γιατί τα ΜΜΕ, επιδιδόμενα στο κυνήγι της επικαιρότητας, δε θα ασχολούνται πια με το θέμα. Ο αγώνας λοιπόν μόλις άρχισε.
9 σχόλια:
o titlos einai active member h symptwsh
Από το επίγραμμα του Σολωμού για τα Ψαρά. Δεν το ήξερα πως τον έχουν αξιοποιήσει κι οι active member.
Καλές οι εξαγγελλίες αλλά προσωπικά είμαι απαισιόδοξος. Καθότι για να γίνει το καμμένο, δάσος ξανά θέλει πολύ οργάνωση και μελέτη. Καθότι άλλο πράγμα το δάσος και άλλο τα ατάκτως φυτεμένα, πάσης φύσεως δενδρύλλια συνοδευόμενα από πολιτικούς, κάμερες και παρατρεχάμενους...
Για να γίνει παλι δάσος θέλει αφοσίωση, συνεχή παρακολούθηση και ειδικούς, αφοσιωμένους ανθρώπους. Όχι ημίμετρα.
Και για να συνεχίσουμε τα αισιόδοξα της ποίησης...
"Αποχαιρέτα την Χαλκιδική, την Πάρνηθα, το Πήλιο κ.α. που χάνεις..."
Δύσκολο το δίχως άλλο το έργο της αναδάσωσης... γι' αυτό μας χρειάζεται όλους. Ξέρω πως υπάρχουν προγράμματα διακοπών που συνδυάζονται με εθελοντική εργασία, συνήθως οικολογικού χαρακτήρα. Θα το ψάξω...
Θα συμφωνήσω με τον Dream_Rider. Εκείνο που χρειάζεται πάνω απ' όλα είναι να ακολουθήσουμε τις συμβουλές των ειδικών, δασολόγων, περιβαλλοντολόγων κ.λπ. και προπαντώς όχι σπασμωδικές κινήσεις!
Ενθουσιάστηκα ομολογώ με την αυθόρμητη (ελπίζω!) αντίδραση της "κοινωνίας των πολιτών", για να θυμηθώ τα περσινά... :)
Συγχωρήστε αυτό που μπορεί να ακουστεί βλάσφημο, αλλά νομίζω πως το διακύβευμα εδώ δεν είναι μήπως δεν αναδασωθούν οι καμένες εκτάσεις, αλλά μήπως ξαναπέσει σε νάρκη αυτή η διάθεση για δραστηριοποίση και πρωτοβουλία, μήπως τελικά έτσι επαναπαυόμαστε και σωπαίνουμε την άγρια φωνή της συνείδησής μας...
@ snd07
Το αν θα πέσουμε σε νάρκη εξαρτάται καθαρά από εμάς και τη δική μας μνήμη..
επειδή έχω ασχοληθεί λίγο με το θέμα της φύτευσης δένδρων σε άγριο περιβάλλον (δασος), το μεγαλύτερο πρόβλημα σε μια τέτοια επιχείρηση είναι η απουσία νερού τους θερινούς μήνες. και εξηγώ: για να πετύχει μια "αναδάσωση", χρειάζεται πρόβλεψη για το πότισμα των μεταφυτευμένων δενδρυλλίων τουλάχιστον 5 φορές κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, ανά 15-20 μέρες, ανάλογα βέβαια και με τις ενδεχόμενες βροχοπτώσεις. σε αντίθετη περίπτωση, στα 1000 δένδρα που θα φυτευτούν από Νοέμβριο μέχρι Φεβρουάριο, θα επιβιώσουν μόλις τα 200. Βλέπετε, η Ελλάδα δεν έχει τις βροχοπτώσεις της Ευρώπης -που παρεμπιπτώντος μέχρι τώρα δεν είδε καλοκαίρι αλλά σαπίζει στη βροχή!!!
άλλο λοιπόν οι 40 βαθμοί και άλλο οι 14, δεν νομίζετε;
@ icarus
Χρειάζεται λοιπόν να χουμε για καιρό το νού μας στην αναδάσωση...
Δημοσίευση σχολίου