Πέμπτη 12 Ιουλίου 2007

Μπίζνες στις ακρογιαλιές

Η ηλιόλουστη πατρίδα μας έχει τη χαρά, καθώς βρισκόμαστε πια στα μέσα του καλοκαιριού, να φιλοξενεί εκατομμύρια αμέριμνους ανθρώπους, Έλληνες και ξένους, που αναζητούν σε κάθε σχεδόν γωνιά της τη φυγή από την καθημερινότητά τους. Από την άλλη βρίσκεται στο στόχαστρο επιτήδειων που προσπαθούν να κερδοσκοπήσουν καταπατώντας τη δημόσια περιουσία, θέτοντας σε κίνδυνο το περιβάλλον, πλήττοντας τα συμφέροντα των τουριστών και απειλώντας τη δημόσια υγεία.

Παρά την παραβατική συμπεριφορά ορισμένων επιχειρηματιών όμως πλήθος πολιτών αγκάλιασε και συνεχίζει να στηρίζει τις έκνομες δραστηριότητές τους, διασφαλίζοντας την κερδοφορία τους. Πολλοί εξ αυτών δεν είναι ενήμεροι για τις όποιες ατασθαλίες, άλλοι επιλέγουν να τις αγνοήσουν και ορισμένοι τις υποστηρίζουν ευθαρσώς, απαξιώνοντας νόμους και κανόνες.

Σε περίπτωση βέβαια που η κοινή γνώμη, στηριζόμενη στην έγκυρη πληροφόρηση από τα ΜΜΕ για την κατάσταση που επικρατεί, αποφασίσει να αλλάξει τακτική και γυρίσει την πλάτη σε κάθε επιχείρηση που παρανομεί, οι ευρηματικοί και θρασείς ιδιοκτήτες τους, που φιλοδοξούν να αποχαιρετήσουν το ελληνικό καλοκαίρι πλουσιότεροι κατά πολλές χιλιάδες ευρώ, θα υποχρεωθούν να συνετισθούν. Διαφορετικά, γνωρίζουν πολύ καλά πως θα το πληρώσουν κυριολεκτικά ακριβά.


9 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

εύστοχη η παρατήρηση και ρεαλιστική. αυτό που τη "χαλάει" είναι το "Αν..." που δυστυχώς, βρίσκεται έξω από την ελληνική πραγματικότητα... Δυστυχώς, ξέρουμε να διεκδικούμε με λόγια, άντε και με φωνές... χτες έδειχνε στις ειδήσεις τις πλαζ που χρεώνουν 5 και βάλε ευρώ μόνο την είσοδο (να μην πούμε για το νερό, που κοστίζει τριπλάσια κι απ'τη βενζίνη), και ο κόσμος να το θεωρεί σωστό που πληρώνει σε ένα μέρος που από το νόμο έχει ελεύθερη πρόσβαση "γιατί διατηρούν τις ακτές καθαρές"!!!!!
κανείς τους δεν σκέφτηκε, ότι απλά αν πετάξει τα σκουπίδια του στον κάλαθο κι όχι δίπλα στην ξαπλώστρα του, τότε δεν τίθεται ερώτημα καθαριότητας στις ακτἐς...
κι εσύ τώρα πιστεύεις πραγματικά ότι είμαστε ικανοί να μποϊκοτάρουμε τους δίποδους καρχαρίες που μας κατασπαράζουν κάθε καλοκαίρι;
μακάρι...

Πρασσάς K. είπε...

@ icarus

Πιο πολύ το ελπίζω είναι η αλήθεια, παρά το πιστεύω...

Ανώνυμος είπε...

έτσι είναι...
συνέχισε, μήπως κι αλλάξει τίποτα γύρω μας...
απ'το να κατηγορούμε το σκοτάδι, ας ανάψουμε έστω ένα κεράκι, και πού ξέρεις...

Μους είπε...

8ymamai enan karagkiozh idiokthth beach bar h kati tetoio pou elege

"apo thn apopsh oti oloi to kanoun, den einai paranomo"

i rest my case and fuck off.

Dream_Rider είπε...

Όσο πληρώνουμε, θα συνεχίζεται η ίδια κατάσταση. Όσο υπάρχει κέρδος (μέσω της ζήτησης) θα υπάρχει και εκμετάλλευσή του.

Μόνη λύση: να σταματήσουμε να πληρώνουμε

(Ναι καλά, το άλλο με τον Τοτό το ξέρεις;!) Από τη στιγμή όμως που υπάρχουν (νοήμονες) άνθρωποι που προπληρώνουν την ξαπλώστρα 3000 ευρώ..

Σοφία είπε...

Όσο πληρώνουμε, θα συνεχίζεται η ίδια κατάσταση. Όσο υπάρχει κέρδος (μέσω της ζήτησης) θα υπάρχει και εκμετάλλευσή του.

Μόνη λύση: να σταματήσουμε να πληρώνουμε.


Ακριβώς. Είναι η δύναμη του καταναλωτή, την οποία οι Έλληνες αγνοούν επιδεικτικά. Ξέρουν μόνο να σκορπάν τα λεφτά τους σε (νόμιμες και μη) χαζομάρες, και μετά να κλαίγονται ότι δεν τους φθάνουν οι μισθοί τους και τι καλά που είναι στο εξωτερικό που τρώνε όλοι με χρυσά κουτάλια. Α, και να παραπονιούνται για το πόσο φταίει το κράτος για όλα τα στραβά γύρω τους.

Dream_Rider είπε...

@Σοφία

Αυτό συμβαίνει γιατί η αντίδραση στην αρχική της φάση σημαίνει ξεβόλεμα και κολύμπι σε ταραγμένα νερά.

Μη μου τους κύκλους τάρατε...

Σοφία είπε...

Να σου πω, το βόλεμα είναι μια στάση ζωής. Δεν με ενοχλεί αυτό. Ο καθένας ας κάνει όπως νομίζει. Εκείνο που με ενοχλεί είναι η μουρμούρα που αρχίζει μετά για τα στραβά του τόπου - τα οποία κυρίως οφείλονται στο γεγονός ότι όλοι κοιτάνε να βολευτούν. Με λίγα λόγια, θέλουμε και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο.

Dream_Rider είπε...

Ξέρω πως οτι το παρακάτω θα φανεί κάπως απόλυτο αλλά με εκφράζει και γι' αυτό το γράφω.

Αν δεν έχουμε τη διάθεση να κάνουμε λίγο καλύτερο αυτό που μας περιβάλλει και στο οποίο μέσα έχουμε βολευτεί (είτε δουλειά λέγεται αυτό, είτε περιβάλλον κτλ) μάλλον δε μας αξίζει..