Σάββατο 28 Ιουλίου 2007

Η άλλη Ελλάδα


Στο ερώτημα της προηγούμενης Παρασκευής αν θα ’χει ποτέ ο τόπος μας, αυτός ο κόσμος ο μικρός, ο μέγας, τους κατοίκους που του πρέπουν απάντησαν καταφατικά με το έργο τους οι δύο πιλότοι που έδωσαν και τη ζωή τους στον αγώνα για την κατάσβεση μιας ακόμα πυρκαγιάς, στον αγώνα για το καλό όλων μας. Οι δύο νέοι, όπως και οι πυροσβέστες που χάθηκαν στις φλόγες πριν λίγες μέρες στην Κρήτη, αγωνιζόμενοι για τον ίδιο σκοπό, απέδειξαν πως σ’ αυτή τη γωνιά του κόσμου δεν ευδοκιμεί μόνο η διαφθορά και η ιδιοτέλεια, πως μπορούμε να περιμένουμε πολλά από τους σύγχρονους Έλληνες. Δεν έχουμε παρά να τους ευχαριστήσουμε και να τους διαβεβαιώσουμε πως θα ζουν για πάντα στην καρδιά μας, ακολουθώντας το παράδειγμα του
Ungaretti:


Μα στην καρδιά μου

κανένας σταυρός δε λείπει

Είναι η καρδιά μου

ο πιο σπαραγμένος τόπος


SAN MARTINO DEL CARSO (απόσπασμα)

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

έτσι είναι...
κι επιπλέον, δεν χρειάζεται να ψάξουμε πολύ για να βρούμε τέτοιους ανθρώπους... απλά, να βάλουμε το "εγώ" στη δεύτερη θέση και να κοιταχτούμε στον καθρέφτη..
-αν το αντέχουμε...-

καλό σ/κ!

Dream_Rider είπε...

Μόνο που αυτοί που αξίζουν φεύγουν και μένουν πίσω οι υπόλοιποι..